Sürekli değişen duyguları onların hayat kalitesini yok etmiş. Zamanı gelince yapılması gereken şeyleri ya çok geç, ya da çok erken yaşamışlar. Tabii zamansız olunca değeri de olmamış onlar için. Hayatlarından bıkar olmuşlar.
Bazen zamanla değil de, yanlış şeyleri seçerek yorulmuşlar. Aslında düzeltmeye çalışmışlar. Bu sefer daha da karıştırmışlar. Hayatlarını düğümlemişler...
Ve şimdi çözmeye bile mecalleri kalmamış haldeler. Bir bakıma hayata her yönden bakmayı öğrenmişler. Fakat bunu uygulamayamamışlar.
Bu kadar hayattan bıkmış,yorulmuş insanlar görsem de yine de bazıları düzeleceğini umut etmiş ve bu umutlarını gerçek kılmaya çabalıyorlar. Onların hayat ışıkları yanıp sönüyor. Sonsuza denk o ışığı yakmaya uğraşıyorlar ya işte o zaman çaba kokan bir hayatın tadına varacaklar.
Doğru bir yoldalar. Yılmadan önündeki duvarları yıkmaya koyulmuşlar...
Deniz DİNÇ (8/A)
